Sanktuarium Diecezjalne św. Jakuba Apostoła

Historia tego miejsca sięga początków 1340 roku. Obecny kościół został zbudowany w roku 1757 z drzewa modrzewiowego. Jest to konstrukcja zrębowa, postawiona na podmurówce, odeskowana z zewnątrz. Budynek jest jednonawowy i reprezentuje styl barokowy, zarówno jeśli chodzi o konstrukcję architektoniczną, jak i wystrój wnętrza. Do roku 1773 dziedzicami i proboszczami parafii byli oo. Jezuici, którym prawdopodobnie Więcławice zapisała rodzina Więcławskich, właściciele Więcławic i Woli Więcławskiej. W 1868 roku zmieniono bryłę kościoła poprzez dobudowanie zakrystii od strony południowej. W kościele znajdują się trzy ołtarze rokokowe, z połowy XVIII w. W kościele można podziwiać nadal używane podczas liturgii gotyckie, barokowe i rokokowe ornaty oraz inne cenne sprzęty liturgiczne, jak późnogotycka monstrancja lub późnobarokowy relikwiarz św. Stanisława Biskupa (z 1787 r.). Szczególne miejsce w wystroju kościoła zajmuje na ścianie północnej tryptyk św. Mikołaja, malowany na deskach, wybitny zabytek malarstwa cechowego, gotyckiego z roku 1477. Na obrazie środkowym przedstawiony jest tronujący św. Mikołaj ze św. Szczepanem i św. Wawrzyńcem. Nad tryptykiem wisi kopia rzeźby Matki Boskiej Więcławickiej z dzieciątkiem, gotycka (ok. 1420 r.) - wybitny zabytek rzeźby cechowej z okresu tzw. “pięknych Madonn”. Oryginał znajduje się w Muzeum Archidiecezjalnym w Krakowie. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z 1846 r., o konstrukcji słupowej oraz nagrobek Hieronima Eustachego i Anny Kihttlów, dziedziców dóbr Wilczkowice i Masłomiąca, kamienny, w kształcie sarkofagu z urną, postawiony w 1806 r. na dawnym cmentarzu przykościelnym. Od września 2013 roku kościół został podniesiony do rangi Sanktuarium Diecezjalnego Świętego Jakuba Apostoła. Sanktuarium jest najważniejszym punktem małopolskiego odcinka Drogi św. Jakuba.