Zamek Tenczyn

Zamek Tenczyn w Rudnie został wzniesiony w najwyższym punkcie Garbu Tenczyńskiego. Drewniany zamek wraz z największą wieżą, zwaną Nawojową, wzniósł ok. 1319 r. kasztelan Nawój z Morawicy. Zamek murowany został zbudowany przez jego syna Jędrzeja, który pierwszy przyjął nazwisko Tęczyński. Ród ten, w XIV i XV w., należał do najbardziej wpływowych i zamożnych rodów w Polsce. Po kolejnych rozbudowach Tenczyn stał się okazałą rezydencją magnacką zwaną "Małym Wawelem". Śmierć ostatniego męskiego członka rodu w 1638r., spalenie zamku przez Szwedów w 1656 r. oraz pożar w 1768 roku sprawiły, że ta okazała warownia zaczęła popadać w ruinę. Kolejni jego właściciele nie wykazywali zainteresowania odbudową. Ostatni właściciele - ród Potockich - władali zamkiem w latach 1816-1945. Z ciekawostek należy wymienić fakt więzienia w zamkowych lochach przez Władysława Jagiełłę jeńców krzyżackich, wziętych do niewoli w czasie bitwy pod Grunwaldem. Z zamkiem związanych jest wiele legend: o rozpustnej Dorotce, czarnym rycerzu, skarbach ukrytych w podziemiach. W czasach świetności pod zamkiem rozciągały się ogrody, winnice, działał folwark. Obecnie trwają prace zabezpieczające ruiny zamku.