Kościół pw. Wniebowzięcia NMP

Wybudowany w I połowie XVI w., drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany i pokryty gontem, jednonawowy, z wieżą na słup. Wieża pochodzi z 1787 r., posiada pochyłe ściany i nakryta jest hełmem w kształcie smukłej, okrągłej iglicy. Do nawy od południa przylega murowana kaplica z 1840 r. Wewnątrz kościoła znajdują się: drewniany gotycki krzyż z 1380 r. umieszczony na belce tęczowej, w ołtarzu głównym obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XIX w., organy w obudowie z XVIII w., parapet chóru muzycznego z II połowy XX w. wypleciony z wikliny. W 1959 r. w wyniku pożaru spłonęły dachy, uszkodzeniu uległy stropy i ściany, spaliła się wieża i część wyposażenia kościoła. Świątynia została odbudowana w latach 1962–1964 według projektu prof. Wiktora Zina i jest przykładem udanej rekonstrukcji konserwatorskiej. Kościół zaliczany jest do najcenniejszych zabytków gotyckiej architektury na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Małopolskiego. Na placu kościelnym znajduje się drewniana dzwonnica z II połowy XIX w.