Zabytki sakralne
Ziemia krakowska była zasiedlona od niepamiętnych czasów. Rozwijające się wokół dawnej stolicy państwa Piastów i Jagiellonów osady były ludne i bogate. Wiele z nich władcy oraz rycerstwo przekazało jeszcze w wiekach średnich Kościołowi, ponieważ władza młodego państwa potrzebowała ludzi biegłych w piśmie, a takich mógł dostarczyć właśnie Kościół. Te uwarunkowania przyspieszyły rozwój sieci parafialnej w rozległej diecezji krakowskiej.
Omawiany obszar cechuje się bogactwem obiektów sakralnych. Znajdują się one w większości na szlaku architektury drewnianej w Małopolsce. Przewaga świątyń wzniesionych z drewna wiąże się przede wszystkim z większą dostępnością tego budulca, lecz aspekt ekonomiczny również był kluczowy, gdyż drewno było tańsze niż kamień czy cegła. Prócz obiektów drewnianych mamy możliwość odwiedzić stare, w większości gotyckie murowane kościoły (Luborzyca, Raciborowice, Rudawa, Ruszcza), barokowe murowane kościoły (Giebułtów, Korzkiew), niektóre dość mocno przebudowane (Morawica, Zielonki).
Na uwagę zasługują kościoły:
- Krzęcin (1589),
- Wola Radziszowska (kościół pomocniczy wzniesiony u schyłku XV wieku),
- kościół przeniesiony z Ryczowa (1623, obecnie na terenie Nadwiślańskiego Parku Etnograficznego w Wygiełzowie),
- Mętków,
- Płaza,
- Alwernia (barokowy klasztor i kościół op. Bernardynów),
- Imbramowice (klasztor Sióstr Norbertanek),
-Czerna (klasztor oraz Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego wraz z drogą krzyżową),
- Prandocin,
- Więcławice (sanktuarium przy szlaku św. Jakuba),
- Modlnica,
- Czulice,
- Sieciechowice,
- Marcyporęba,
- Zator.
Świątynie, wzniesione na ogół w czasach staropolskich, są przepełnione tradycją lokalną i religijnością ludową. Najczęściej ich obszar jest obwiedziony w granicach dawnego cmentarza przykościelnego i porośnięty starodrzewem. Turysta spotka przy nich wiekowe dzwonnice, a w Rudawie nawet osiemnastowieczną kostnicę. Świat sztuki sakralnej to również malownicze figurki przydrożne oraz kaplice jak w