Klasztor Sióstr Norbertanek

Klasztor w Imbramowicach założony został w latach 1223-26 przez biskupa Iwo Odrowąża, niestety najstarsze budowle pochodzące z tego czasu nie zachowały się. Miejscowa tradycja informuje nas, że przyczyną tego jest ich zniszczenie w trakcie najazdów tatarskich. W murach obecnego kościoła przetrwały pewne partie ceglanych i kamiennych wątków z XIV i XV wieku. Ponowne zniszczenie całego kompleksu budynków klasztornych nastąpiło w wyniku wielkiego pożaru w roku 1710. Potem trud odbudowy klasztoru podjęła ksieni norbertanek Zofia Grotówna. Głównym projektantem został znany architekt Kasper Bażanka. W efekcie powstało imponujące późnobarokowe założenie, w skład którego wchodzą: kościół pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, klasztor sióstr norbertanek, spichlerz i oficyna, dom kapelana i brama wjazdowa z rzeźbami Matki Boskiej, św. Norberta i św. Augustyna i mur otaczający całość. W wyposażeniu kościoła zwracają uwagę ołtarze wkomponowane w architekturę, liczne malowidła na ścianach ukazujące adorację Chrystusa i Najświętszej Marii Panny, Świętego Norberta i sceny z dziejów zakonów norbertańskich oraz obrazy w ołtarzach, z najbardziej znanym , przedstawiającym Chrystusa ukazującego swoje Rany, który otoczony jest miejscowym kultem i uchodzi za sprawiający liczne cuda. W klasztorze przechowywany jest również inny obraz: "Madonna w girlandzie" autorstwa Jana Breughla Starszego, flamandzkiego malarza z pierwszej połowy XVII w. W niedalekiej odległości od klasztoru znajduje się kilka kapliczek z XVIII wieku m.in. z figurami św. Jana Nepomucena, Chrystusa Frasobliwego; najbardziej charakterystyczna jest wzniesiona na kopcu, na rozstaju dróg, wymurowana z cegły.