Dwór w Bolesławiu

Bolesław, jako miejscowość położona na bogatych złożach ołowiu i cynku, swoim kolejnym właścicielom przynosiła duże dochody. Stąd siedziba kolejnych rodów władających Bolesławiem z natury rzeczy musiała być bardzo reprezentacyjna i nawet słusznie zasłużyła na miano pałacu. Znajdowała się ona niemal w centrum miejscowości na niewielkim wyniesieniu terenu zwanym Wzgórzem Pałacowym. We dworze mieszkały rodziny Chełmskich, Mieroszewskich i Moszyńskich władających Bolesławiem w wiekach XVI-XVIII. Jeszcze w końcu XVIII wieku bolesławski pałac gościł w swoich murach ostatniego władce Polski – Stanisława Augusta Poniatowskiego. Niestety, wraz z upadkiem Polski i pałac w Bolesławiu popadł w ruinę, dlatego około roku 1830-40 kolejna właścicielka Bolesławia – Konstancja Łącka zdecydowała o przeprowadzce do bocznej oficyny pałacu, którą zaczęto nazywać dworem, a pałac zrujnowany został kompletnie, tak że do dziś pozostały po nim tylko obszerne piwnice w otaczającym dwór parku. Tymczasem dwór pod rządami kolejnej rodziny właścicieli – Mycielskich rozkwitał, aż stał się w końcu siedzibą biur spółek zarządzających ówczesnymi bolesławskimi kopalniami rud cynku. Zamieszkiwali tu dyrektorzy i zawiadowcy kopalń, aż do 1945 roku, do przejęcia dworu przez państwo. Od tej pory dwór stopniowo, zaniedbywany, popadał w ruinę. Dopiero w ostatnich latach, staraniem Gminnego Ośrodka Kultury w Bolesławiu zarówno dworowi, jak i otaczającemu go parkowi, przywracany jest dawny blask.