Kościół pw. Przemienienia Pańskiego

Kościół został wybudowany w 1535 r., w latach 1770-1804 powiększony, gruntownie przebudowany w roku 1913 i w latach 1981-1985 (z wymianą prawie wszystkich elementów konstrukcyjnych). Świątynia jest drewniana, konstrukcji zrębowej, oszalowana, z wieżą słupową, o pochyłych ścianach, zwieńczona hełmem iglicowym. Składa się z wydłużonej nawy, węższego prezbiterium z dobudowaną kaplicą i zakrystią. Z dawnego wyposażenia kościoła zachowały się tylko 3 barokowe ołtarze, ambona z 1882 r., witraże z I połowy XX w., prospekt organowy z XVIII w. i żyrandole z końca XIX lub początku XX w. W ołtarzu głównym, wykonanym w latach 1865-1870, umieszczony jest barokowy obraz Przemienienia Pańskiego, malowany na wzór Rafaela. Za nim umieszczono obraz Matki Boskiej Łaskawej, malowany na desce jodłowej. W bocznych ołtarzach są obrazy z 1884 r.: Serca Pana Jezusa i św. Józefa oraz obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy. W kościele znajduje się także obraz Matki Bożej Bolesnej (Pieta) nieznanego malarza z 1794 r. Świątynia położona jest na Szlaku Architektury Drewnianej Województwa Małopolskiego. Na placu kościelnym stoi klasycystyczny kamienny nagrobek Ignacego Żarnowieckiego z 1837 r., a niedaleko świątyni - cmentarz parafialny z 1830 r.