Dwór i park - Poręba Dzierżna

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1350 r. wieś nosiła wówczas nazwę Poręba Paszkowa i stanowiła własność królewską. W 1495 roku dobra w Porębie wykupił Jan Pilecki. Z końcem XVI w. majątek w Porębie Dzierżnej przeszedł na własność Wojciecha Padniewskiego, starosty oświęcimskiego. Kolejnym właścicielem był Seweryn Boner, a następnie rodzina Hubickich. W 1877 r. Poręba została sprzedana Leonowi Epsteinowi, który był ostatnim właścicielem majątku. Dwór zbudowany w najstarszej części wsi, poniżej kościoła parafialnego, przy skrzyżowaniu dróg w kierunku Łobzowa. Najbliższe otoczenie stanowi zabytkowy park dworski z nieistniejącym obecnie podjazdem od strony południowej. Park podzielony na część północną – reprezentacyjną z budynkiem dworu, zabudowaniami gospodarczymi oraz oranżerią i część pd z zachowanymi stawami. Dokładna historia powstania, jak i osoba fundatora nie jest znana. Wiadomo, że został wzniesiony z końcem XVIII w. W 1936 r. dwór przebudowano. Zbudowany na planie wydłużonego prostokąta, parterowy, drewniany. Ściany konstrukcji zrębowej, pierwotnie tynkowane na trzcinie. Dach czterospadowy, pierwotnie kryty gontem. Elewacja frontowa siedmioosiowa, symetryczna z drewnianym gankiem na osi. Od strony północnej płytki, zamknięty trójbocznie ryzalit.