Zespół dworski Konopków

Obecnie ośrodek konferencyjny PAN to były Zespół Dworski Konopków w Mogilanach. Pośród właścicieli Mogilan znaczące miejsce zajmuje Wawrzyniec Spytko Jordan wojewoda sandomierski. Zauroczony Mogilanami, wybudował tu w 1560 r. drewniany pałac z pięknym ogrodem i parkiem widokowym. Niestety z dzieła Spytka pozostały tylko fragmenty renesansowego parku. Ocalały unikalne w skali krajowej aleje grabowe. Wśród wielu drzew tworzących szpalery dojrzeć można jeszcze te, które trwają na swym miejscu od samego początku, sadzone być może rękoma Spytka Jordana. O wielkości ówczesnego pałacu świadczy fakt, że w 1764 r. Potocki rozebrał zrujnowany pałac Spytka, a z jego resztek zbudował dwór, spichlerz, dwa browary i budynek administracyjny. Ostatni właściciele – Konopkowie – kupili Mogilany w 1802 r. i władali nimi aż do wybuchu II Wojny Światowej. To im zawdzięczamy obecny kształt dworku i otaczającego go parku. Po wojnie ziemia dworska została rozparcelowana pomiędzy chłopów, a dwór został upaństwowiony. Dopiero w 1967 r. pałac z najbliższym otoczeniem został przekazany Polskiej Akademii Nauk, która po przeprowadzeniu generalnego remontu przeznaczyła go na ośrodek konferencyjny. Obecnie park składa się z trzech ogrodów: Ogród włoski – najstarsza część parku w kształcie zbliżonym do kwadratu, rozdzielonego na cztery kwatery ramowe krzyżującymi się alejami. Pośrodku kwadratu znajduje się kulisty klomb. Zarówno klomb jak i alejki utworzone są z bukszpanu zwyczajnego. Na środku każdej kwatery rośnie świerk pospolity. Najcenniejszą i bezsprzecznie najpiękniejszą ozdobą tej części parku są zabytkowe bindaże grabowe. Ogród angielski – rosną tu potężne egzemplarze dębów szypułkowych, jesionów wyniosłych i lip drobnolistnych. Do tej części należy również główna aleja wjazdowa wysadzona ogromnymi jesionami wyniosłymi i około stuletnimi kasztanowcami pospolitymi. Ogród angielski posiada niewielki staw. Ogród leśny – to północno-zachodnia część parku z resztkami pięknej alei modrzewiowej, która stanowi przedłużenie bindażu zachodniego. Od południowej strony parku otwiera się galeria widokowa na panoramę Beskidów i Karpat. Z drugiej zaś strony rozpościera się wspaniała panorama Krakowa. To wyjątkowe miejsce wypoczynku i spotkań. Źródło: Archiwum LGD Blisko Krakowa.